The Word Foundation
Comparte esta páxina



PENSAR E DESTINO

Harold W. Percival

CAPÍTULO VII

DESTINO MENTAL

Sección 1

A atmosfera mental do ser humano.

ALL destino comeza con pensar. Cando o pensamento desenvólvese para exteriorización, ese é o resultado físico; de aí vén un resultado psíquico, dese resultado mental e de que a noético resultado, para o humano. Todo isto o fai os seus pensar en torno ao pensamento. A pensamento en xeral é seu destino mentale os seus outros tres tipos destino e os seus resultados saen dela pensar. Estes catro tipos de destino son o destino do humano, non do Triuno. O pensador eo coñecedor non ten destino, porque non crean pensamentos cando pensan.

o destino mental dun ser humano é a súa predisposición a pensar como el. É o estado do atmosfera mental do humano, (Fig VB). É o seu mental carácter, as súas dotacións mentais, que son empregadas por el sentimentos desexos.

A parte activa do documento atmosfera mental está representada no ser humano por tres das mentes do pensador do Triuno que se poñen ao servizo do facedor. Aí está o corpo-mente, con que sentimento-e-desexo debería pensar para coidar e controlar o corpo físico e natureza. Entón hai o sentimento-mente, Que sentimento debería usar para atoparse e distinguirse do corpo e tamén para dar formas ao importancia of natureza-Por pensar. E aí está o desexo-mente, Que desexo debería empregar para controlar a súa sentimentos desexos, distinguir como desexo do corpo no que se atopa e ter unión co sentimento. Pero sentimento-e-desexo, O facedor no humano, normalmente pensa co corpo-mente e ao servizo de natureza. No curso seres humanos o facedor traballa principalmente cos seus corpo-mente pola súa sentimentos desexos, como traballador, comerciante, avogado, xerente, contable, inventor, construtor. O uso dos tres mentes baixa ou eleva sentimento-e-desexo. Sentimento-o desexo preocúpase coas cousas físicas; están ocupados con cousas materiais; viven neles, están unidos con eles e non os deixan. Son os servos do corpo. O pensar que os tres mentes facer é o que é e fai destino mental.

Pensando é de dúas clases: real pensar, que é a explotación constante do Consciente Luz dentro do tema do pensar, e o humano común pensar, que é pasiva ou activa para o suxeito de pensamento. Pensamento pasivo é de obxectos dos sentidos, só listless e casual, e sen esforzo para soster o Luz. Pensamento activo é o esforzo para manter a Luz. Pensamento pasivo xera pensamento activo. En consecuencia, pensamentos son concibidos e emitidos. Son seres e teñen neles algo que, unha vez exteriorizados, require as súas proxeccións sucesivas ata que sexan equilibrados.

Pensando, Ea pensamentos que o seguen, dependen da condición do atmosfera mental, que é o destino mental da persoa. O atmosfera ten un aspecto moral e está dominado por un pensamento dominante. Ten actitudes mentais e conxuntos mentais, un certo coñecemento que se basea experiencias a través dos catro sentidos e advertencias de conciencia. No seu aspecto máis xeral o atmosfera é honesto ou deshonesto e, polo tanto, ten unha tendencia a veracidade ou deitado. O atmosfera mostra do que o ser humano é responsable. O ben e o mal pensar que os homes fixeron permanece con eles no seu mental atmosferas ata eliminar pensar. Determinadas actitudes mentais cara a responsabilidade levantará o pensar desde a servidume e a interferencia a unha excelencia mental que nas vidas posteriores aparece como dotación.

responsabilidade está conectado con deber, o presente deber, o feito de levar ao equilibrio de pensamento. un dos obxectos de vida é pensar sen crear pensamentosÉ dicir, sen estar unido ao obxecto para o que se crea o pensamento e só se pode alcanzar cando desexo é autocontrolado e dirixido por pensar. Ata entón pensamentos son creados e son destino.