A

WORD

GHOSTS

(Continúa)

Desire Ghosts of Dead Men

A epicura da sensualidade adoita ser obsesionada e alimenta o fantasma do desexo de serpe dun home morto. A diferenza entre o fantasma do desexo dun morto que era un sensualista groso e un hedonista pafiano non é unha diferenza no tipo de desexo, senón unha diferenza na súa calidade e método. A forma mostra a calidade da pantasma do desexo, o movemento o método da súa acción. A sexualidade como unha das tres clases do desexo das pantasmas dos homes mortos, é a natureza do desexo. Animales como o porco, o touro, a serpe, amosan polas súas formas a calidade da sexualidade que foi o desexo dominante durante a vida. Os movementos do fantasma do desexo distinguen a súa sensualidade como grosa ou refinada e graciosa.

A forma, os hábitos e os movementos do porco son os do home que considera os seus propios desexos por riba de todo, e dá xogo libre á súa sensualidade, sen apenas consideracións pola súa condición ou lugar. Un animal coma o touro representa o home no que domina a sensualidade nos seus outros desexos, pero cuxa forma e hábitos non son tan ofensivos coma os do cerdo. Pero hai outras calidades de sensualidade nos vivos e nas ganas fantasmas dos mortos. Hai unha persoa de encanto, delicadeza e crianza, que se realiza, cuxo entendemento das artes fai que as súas opinións e o seu xenio sexan buscadas por xente da cultura; pero quen é un adorador de sensualidade. Os seus dados innatos, os seus gustos cultivados, os poderes do seu intelecto, son empregados para proporcionar condicións exquisitas e escenarios artísticos para actos de sensualidade. Antes do mundo todo isto dise que está en interese da cultura e que se dedica ao culto á arte. Pero, de feito, tal epicura da sensualidade funciona para enclavar os sentidos e brindar glamour ao redor dos ídolos da sensualidade para as orías dos seus adoradores.

Centrada no corpo da epicura e que preside as súas actividades está o fantasma do desexo de serpe dun home morto.

No pasado, as pantasmas do desexo de serpe dos homes mortos impulsaron e perpetuaron a práctica dunha exquisita sensualidade, chamada ritos sagrados ou secretos; e continúano facendo hoxe, e farano nos tempos futuros, ata que o home coñeza cal é a súa natureza e se negue a gobernala por poderes alleos a el. Isto fai intentando gobernar a si mesmo.

O que se di sobre as pantasmas do desexo dos homes mortos, en canto á súa forma e calidade en relación coa sensualidade, tamén se debe aplicar ás outras dúas raíces do desexo, a crueldade e a cobiza, coa excepción de que non se pode dicir que haxa unha epicura na cobiza. A historia amosa a crueldade practicada como unha boa arte, onde se tributaba o enxeño para perfeccionar o tormento e variar os instrumentos de tortura que a agonía da vítima debería prolongarse e aumentar. Cando a crueldade é amamantada e tomada como suxeito para o estudo e a práctica, un gato desexa o fantasma dos mortos ten a súa tenda ou está deslizando arredor ou dentro do corpo da vida. Elimina e pantalón e espera a súa oportunidade para torturarse por palabra ou acto.

Pero os fantasmas do desexo dos homes mortos que son da natureza da avaricia, non lles importa como se protexe o obxecto da cobiza nin como se trata. O único coidado é que o obxecto do seu desexo sexa asegurado. O home vivo prema no tema da súa cobiza e o seu desexo alimenta ao lobo insaciado ou a outra pantasma do desexo dos mortos.

Algúns homes parecen ter o instinto de conseguir; e normalmente conseguen, o que desexan. Parecen ter un sentido insólito de desexos e necesidades e do que vai suceder; ou as persoas semellan entrar e quedar atrapadas nas súas trampas. Todas as súas enerxías traballan e dedícanse activamente ás presas, e as circunstancias que non son propias fan que moitas veces xogan ao seu favor.

Nos casos en que se obtén beneficios e vantaxes, sen ter en conta os de quen veñen, é probable que o prompter e o guía na toma sexa o fantasma do desexo dun morto.

(Continuará)